خدایا…
هرچند وقت یکباریادمان بیاورکه
نامحرم نامحرم است
چه دردنیای مجازی چه دردنیای واقعی
بعد از شهادت محمد تاچند روز در اردوگاه فقط نوار های مداحیومناجات های محمد را پخش میکردند.
بیشتر مناجات هاو مداحی های محمد درمورد امام زمان (عج) بود.
خیلی ناراحت بودم تا اینکه یک شب محمد را در خواب دیدم،خوشحال بانشاط بود لباس فرم سپاه تنش بود.
چهره اش خیلی نورانی تر شدهبود،یاد مداحی های اوافتادم،پرسیدم:محمداین همه در دنیا از آقا خواندی، توانستی او را ببینی؟
محمد در حالی که میخندید گفت:
«من حتی آقاامام زمان(عج)رادر آغوش گرفتم»
:شهید محمد رضا تورجی زاده:
سلام بر ساکنان دل های بی قرار!
آرامم اما گواهی بر آرامی تلاطم و بی قراری روحم ندارم و مگر این اشک ها فرصت آرامش را در پهنه چشمهایم می دهد؟!
این روزها که با یاد شما سر می کنم نغمه های دل انگیز مظلومیتتان را در گوش جانم زمزمه می کنم و مگر می شود نغمه ای داد از بی کسی باشد و دل انگیزش خواند؟
آنجا که یاد مادری پهلو شکسته و مولایی غریب به میان باشد یاد شما و زمزمه شما دل انگیز و مایه آسایش روح می شود.
دستهایم دیگر توان همراهی تابوت های رنگینتان را ندارند و در پس هزاران دست، دست هایم کوتاه از یاریتان می شود
گم می شوم در تلاطم سیل خروشان های های مردمانی که نظاره گر خورشید بی فروغ شمایند
گوشه ای در ازدحام جمعیت سر به زانوی دل گذاشته و قدری خلوت می کنم و مرور می کنم جاماندگی ام را، مرور می کنم روزهای نبودنم را و مگر می شود باشید و نباشم؟!
در این کوره راه های تردید گمنامی شما چه زیبا فراز نام ها و یادها نشان راه شده و دم از شما می زنند.
می اندیشم لحظه وداع شما با دنیا چگونه بوده که نامتان تا ابد اینچنین بر تارک تاریخ ماندگار شده است.
سکوت می کنم از هیبت شکوهتان در پیامی که آورده اید؛ می خوانم تا فراموش نکنم ماندگاری راهتان و نفوذ کلامتان
شهدا شرمنده ایم ما بعد از شما هیچ نکردیم…
نگاهت برق درخشانی داشتدلت بزرگ بود به بزرگی آسمان
نجوای شبانه ات با پروردگار زیبا بود
چهره ات معصوم و پاک
اما در سر آرزوی پرواز داشتی
در شگفتم چگونه از زمین گذشتی!
پلی از زمین تا آسمان
پلی از خاک تا آسمان
پروازی عاشقانه تا خدا
و سرودی آسمانی یا حسین (ع)
یا مهدی ادرکنی (عج)
و چه زیبا لبیک گفتی
و ما هنوز مانده ایم در زمین !
